'ep seksie'

?!

Wie recht op zijn doel afloopt,
stoot zijn teen minstens één keer.

                                                         antwerpen, oktober 2011

binousours

Il fut un temps où rien n'était éteint
Où seul l'or de mon coeur donnait l'heure
Et alors j'étais fort, mais j'ai perdu la fleur et l'innocence
Dans ce décor je me sens perdu, rien n'a plus de sens
Mais j'ai encore quelques rêves et si tant est que j'aie le temps

Er was een tijd waar niets werd geblust

Waar alleen het goud van mijn hart de tijd aangaf

En dus ik ging vlug, maar ik ben de bloem en de onschuld verloren

In de omgeving voel ik me verdwaald, niets heeft richting meer

Maar ook heb ik enkele dromen. En ja, zoveel dat ik een tijdje ga

J'irai caresser leurs lèvres
J'ai encore quelques rêves
Et si tant est que j'aie le temps j'irai caresser leurs lèvres
Il fut un temps où rien n'était éteint
Où seul l'or de mon coeur donnait l'heure
Et alors j'étais fort, mais j'ai perdu la fleur et l'innocence
Dans ce décor je me sens perdu, car rien n'a plus de sens


Ik zal hun lippen liefhebben
Ik heb ook enkele dromen
En ja, zoveel dat ik een tijdje ga, ik zal hun lippen liefhebben
Er was eens een tijd waar niets werd geblust
Waar enkel het goud van mijn hart de tijd aangaf 
En dus ging ik vlug, maar ik ben de bloem en de onschuld verloren
In de omgeving ben ik verdwaald, want niets heeft meer betekenis

Si le temps avance trop
Je me sens de taille (Il nous entaille ?)

Als de tijd te veel voortgaat
Ik voel me groot (Kerft hij in ons?)


Je suis un enfant
Je refuse le temps


Ik ben een kind
Ik weiger de tijd

Je regarde le ciel et cet arc-en-ciel qui m'apaise
Je regarde la lumière et puis j'erre dans mes rêves

Ik kijk naar de hemel en het boog aan de hemel die me kalmeert
Ik kijk naar het licht en vervolgens zwerf ik rond in mijn dromen

Oublier le temps
Rester un enfant

Vergeet de tijd
Blijf een kind

als jij.

maden kruipen door jouw afgedankte gedachten en verlangens

tussen die troep en vliegen ligt je moeder die toen nog prinses was

en je vader die toen nog koning was en je blauwe met rode fiets

met de grote jongen uit de straat die toen nog grassprietjes rookte 

'wil je nog een stukje worst jongeman?' zoals de slager tegen je fluisterde

moeder met haar kroontje legde je toen je eerste levensvraag voor 

'wat zeg je dan?' 'gatver' en je spuugde hem uit in je kleine handje

herinneringen verdrongen de dingen die er echt aan toe deden

toen pijn en verdriet net zo gewoon werd als geluk en sokken

eens een dief altijd een dief, zei je opa tegen de groezelige spiegel

tegen zichzelf of de spiegel die hem zijn jeugd wilde afnemen

hij zuchtte en murmelde iets als: och jongen, als het toch aan mij lag

woorden die je inpakten zoals de slager deed met zijn vieze worst

opa keek weer in zijn groezelige en spiegel en zuchtte nog eens

de koning zei dat hij zuchtte als een oude man die de wereld droeg

pas toen je zonder stoel bij de kast met wodka en sherry kon

snapte je dat de koning niet altijd gelijk had en je opa soms wel

je snapte dat je opa zuchtte omdat de wereld hem net zo verpletterde

als jij.